செந்தமிழ்

Tamil

Etymology

From செந் (cen, from செம்மை (cemmai, “refined, pure, pleasant, nurturing”)) +‎ தமிழ் (tamiḻ, “Tamil”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɛn̪d̪ɐmɪɻ/, [sɛn̪d̪ɐmɪɻ]

• Audio

  (file)

Proper noun

செந்தமிழ் • (centamiḻ)

1. formal or literary Tamil

   Synonyms: தூய தமிழ் (tūya tamiḻ), எழுத்து தமிழ் (eḻuttu tamiḻ)

2. an epithet of the Tamil language; pure Tamil, pleasant Tamil

Declension

Declension of செந்தமிழ் (centamiḻ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	செந்தமிழ் centamiḻ	-
Vocative	செந்தமிழே centamiḻē	-
Accusative	செந்தமிழை centamiḻai	-
Dative	செந்தமிழுக்கு centamiḻukku	-
Genitive	செந்தமிழுடைய centamiḻuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	செந்தமிழ் centamiḻ	-
Vocative	செந்தமிழே centamiḻē	-
Accusative	செந்தமிழை centamiḻai	-
Dative	செந்தமிழுக்கு centamiḻukku	-
Benefactive	செந்தமிழுக்காக centamiḻukkāka	-
Genitive 1	செந்தமிழுடைய centamiḻuṭaiya	-
Genitive 2	செந்தமிழின் centamiḻiṉ	-
Locative 1	செந்தமிழில் centamiḻil	-
Locative 2	செந்தமிழிடம் centamiḻiṭam	-
Sociative 1	செந்தமிழோடு centamiḻōṭu	-
Sociative 2	செந்தமிழுடன் centamiḻuṭaṉ	-
Instrumental	செந்தமிழால் centamiḻāl	-
Ablative	செந்தமிழிலிருந்து centamiḻiliruntu	-

See also

• கொடுந்தமிழ் (koṭuntamiḻ)
• சங்கத்தமிழ் (caṅkattamiḻ)
• தனித்தமிழ் (taṉittamiḻ)
• நடுத்தமிழ் (naṭuttamiḻ)
• நற்றமிழ் (naṟṟamiḻ)
• பழந்தமிழ் (paḻantamiḻ)
• முத்தமிழ் (muttamiḻ)

 

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “செந்தமிழ்”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]