மகன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From மக (maka) +‎ -அன் (-aṉ). Ultimately inherited from Proto-Dravidian *makanṯu. Compare Malayalam മകൻ (makaṉ), Kannada ಮಗ (maga).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mɐɡɐn/
  • (file)

Noun[edit]

மகன் (makaṉ)

  1. son

Declension[edit]

Declension of மகன் (makaṉ)
Singular Plural
Nominative மகன்
makaṉ
மகன்கள்
makaṉkaḷ
Vocative மகனே
makaṉē
மகன்களே
makaṉkaḷē
Accusative மகனை
makaṉai
மகன்களை
makaṉkaḷai
Dative மகனுக்கு
makaṉukku
மகன்களுக்கு
makaṉkaḷukku
Genitive மகனுடைய
makaṉuṭaiya
மகன்களுடைய
makaṉkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மகன்
makaṉ
மகன்கள்
makaṉkaḷ
Vocative மகனே
makaṉē
மகன்களே
makaṉkaḷē
Accusative மகனை
makaṉai
மகன்களை
makaṉkaḷai
Dative மகனுக்கு
makaṉukku
மகன்களுக்கு
makaṉkaḷukku
Benefactive மகனுக்காக
makaṉukkāka
மகன்களுக்காக
makaṉkaḷukkāka
Genitive 1 மகனுடைய
makaṉuṭaiya
மகன்களுடைய
makaṉkaḷuṭaiya
Genitive 2 மகனின்
makaṉiṉ
மகன்களின்
makaṉkaḷiṉ
Locative 1 மகனில்
makaṉil
மகன்களில்
makaṉkaḷil
Locative 2 மகனிடம்
makaṉiṭam
மகன்களிடம்
makaṉkaḷiṭam
Sociative 1 மகனோடு
makaṉōṭu
மகன்களோடு
makaṉkaḷōṭu
Sociative 2 மகனுடன்
makaṉuṭaṉ
மகன்களுடன்
makaṉkaḷuṭaṉ
Instrumental மகனால்
makaṉāl
மகன்களால்
makaṉkaḷāl
Ablative மகனிலிருந்து
makaṉiliruntu
மகன்களிலிருந்து
makaṉkaḷiliruntu


References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “மகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press