மாமன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Dravidian *māma. Cognate with Telugu మామ (māma) and Malayalam മാമൻ (māmaṉ).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

மாமன் (māmaṉ)

  1. the brother of one's mother; maternal uncle
    Synonym: தாய்மாமன் (tāymāmaṉ)
  2. the husband of one's paternal aunt
  3. husband (in some communities)
    Synonyms: கணவன் (kaṇavaṉ), புருஷன் (puruṣaṉ)
  4. father-in-law
    Synonym: மாமனார் (māmaṉār)

Declension[edit]

Declension of மாமன் (māmaṉ)
Singular Plural
Nominative மாமன்
māmaṉ
மாமன்கள்
māmaṉkaḷ
Vocative மாமனே
māmaṉē
மாமன்களே
māmaṉkaḷē
Accusative மாமனை
māmaṉai
மாமன்களை
māmaṉkaḷai
Dative மாமனுக்கு
māmaṉukku
மாமன்களுக்கு
māmaṉkaḷukku
Genitive மாமனுடைய
māmaṉuṭaiya
மாமன்களுடைய
māmaṉkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மாமன்
māmaṉ
மாமன்கள்
māmaṉkaḷ
Vocative மாமனே
māmaṉē
மாமன்களே
māmaṉkaḷē
Accusative மாமனை
māmaṉai
மாமன்களை
māmaṉkaḷai
Dative மாமனுக்கு
māmaṉukku
மாமன்களுக்கு
māmaṉkaḷukku
Benefactive மாமனுக்காக
māmaṉukkāka
மாமன்களுக்காக
māmaṉkaḷukkāka
Genitive 1 மாமனுடைய
māmaṉuṭaiya
மாமன்களுடைய
māmaṉkaḷuṭaiya
Genitive 2 மாமனின்
māmaṉiṉ
மாமன்களின்
māmaṉkaḷiṉ
Locative 1 மாமனில்
māmaṉil
மாமன்களில்
māmaṉkaḷil
Locative 2 மாமனிடம்
māmaṉiṭam
மாமன்களிடம்
māmaṉkaḷiṭam
Sociative 1 மாமனோடு
māmaṉōṭu
மாமன்களோடு
māmaṉkaḷōṭu
Sociative 2 மாமனுடன்
māmaṉuṭaṉ
மாமன்களுடன்
māmaṉkaḷuṭaṉ
Instrumental மாமனால்
māmaṉāl
மாமன்களால்
māmaṉkaḷāl
Ablative மாமனிலிருந்து
māmaṉiliruntu
மாமன்களிலிருந்து
māmaṉkaḷiliruntu

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “மாமன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press