โมฆบุรุษ

Thai

Etymology

From โมฆ (moo-ká-, “invalid, void; profitless, useless; etc”) +‎ บุรุษ (bù-rùt, “man; person”); ultimately from Sanskrit मोघ (mogha, “fruitless; futile; unprofitable; useless; vain”) + पुरुष (puruṣa, “man; person”), probably via Pre-Angkorian Old Khmer puruṣa (“man; person”). Compare Modern Khmer មោឃបុរស (moŭkhbŏrsâ).

Pronunciation

Orthographic		โมฆบุรุษ o m gʰ ɓ u r u ʂ
Phonemic		โม-คะ-บุ-หฺรุด o m – g a – ɓ u – h ̥ r u ɗ
Romanization	Paiboon	moo-ká-bù-rùt
	Royal Institute	mo-kha-bu-rut
(standard) IPA(key)		/moː˧.kʰa˦˥.bu˨˩.rut̚˨˩/(R)

Noun

โมฆบุรุษ • (moo-ká-bù-rùt)

1. (formal, elegant) good-for-nothing; ne'er-do-well.
   • พระไตรปิฎก, พระวินัยปิฎก เล่ม ๔, มหาวรรค ภาค ๑, ข้อ [๙๑]:

     ดูกร โมฆบุรุษทั้งหลาย การกระทำของพวกเธอนั้นไม่เหมาะ ไม่สม ไม่ควร ไม่ใช่กิจของสมณะ ใช้ไม่ได้ ไม่ควรทำ

     duu-gà-rá moo-ká-bù-rùt táng-lǎai gaan-grà-tam kɔ̌ɔng pûuak təə nán mâi mɔ̀ mâi sǒm mâi kuuan mâi châi gìt kɔ̌ɔng sà-má-ná chái mâi dâai mâi kuuan tam

     Behold, all the men of no worth, the acts of yours are not appropriate, are not proper, are not suitable, are not the business of the clergy, are of no use, and ought not to be done.