Magnentius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /maɡˈnen.ti.us/, [mäŋˈnɛn̪t̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /maɲˈɲen.t͡si.us/, [mäɲˈɲɛnt̪͡s̪ius]
Proper noun[edit]
Magnentius m sg (genitive Magnentiī or Magnentī); second declension
- A Roman Emperor, Magnentius
Declension[edit]
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Magnentius |
Genitive | Magnentiī Magnentī1 |
Dative | Magnentiō |
Accusative | Magnentium |
Ablative | Magnentiō |
Vocative | Magnentī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants[edit]
- → Italian: Magnenzio