Martinianus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Mārtīnus +‎ -iānus.

Pronunciation[edit]

Proper noun[edit]

Mārtīniānus m sg (genitive Mārtīniānī); second declension

  1. A Roman Emperor, Martinian

Declension[edit]

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Mārtīniānus
Genitive Mārtīniānī
Dative Mārtīniānō
Accusative Mārtīniānum
Ablative Mārtīniānō
Vocative Mārtīniāne

Descendants[edit]

  • Italian: Martiniano