ałun

Polish

Alternative forms

• ałon (Middle Polish)
• hałun (obsolete)

Etymology

Inherited from Old Polish hałun, from Middle High German Alun, from Latin alumen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.wun/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈa.ɫun/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awun
• Syllabification: a‧łun

Noun

ałun m inan

1. alum (astringent salt)

   używać ałunu ― to use alum

2. (chemistry) alum (any similar double sulphate in which either or both of the potassium and aluminium is wholly or partly replaced by other univalent or tervalent cations)

   ałun potasowy ― potassium alum

Declension

Declension of ałun

	singular	plural
nominative	ałun	ałuny
genitive	ałunu	ałunów
dative	ałunowi	ałunom
accusative	ałun	ałuny
instrumental	ałunem	ałunami
locative	ałunie	ałunach
vocative	ałunie	ałuny

Derived terms

adjectives

• ałunitowy
• ałunowy

 

noun

• ałunit

 

Further reading

• ałun in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ałun in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “hałun”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “HAŁUN”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2016 November 4
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ałun”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ałun”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ałun, hałun”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 28