achroniczny

Polish

Etymology

From a- +‎ chroniczny. First attested in 1859.

Pronunciation

• IPA^(key): /ax.rɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: ach‧ro‧nicz‧ny

Adjective

achroniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (astronomy) achronic

Declension

Declension of achroniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	achroniczny		achroniczna	achroniczne	achroniczni	achroniczne
genitive	achronicznego		achronicznej	achronicznego	achronicznych
dative	achronicznemu		achronicznej	achronicznemu	achronicznym
accusative	achronicznego	achroniczny	achroniczną	achroniczne	achronicznych	achroniczne
instrumental	achronicznym		achroniczną	achronicznym	achronicznymi
locative	achronicznym		achronicznej	achronicznym	achronicznych

Derived terms

noun

• achroniczność