adiungens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of adiungō.

Participle[edit]

adiungēns (genitive adiungentis); third-declension one-termination participle

  1. joining

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adiungēns adiungentēs adiungentia
Genitive adiungentis adiungentium
Dative adiungentī adiungentibus
Accusative adiungentem adiungēns adiungentēs
adiungentīs
adiungentia
Ablative adiungente
adiungentī1
adiungentibus
Vocative adiungēns adiungentēs adiungentia

1When used purely as an adjective.