adloquens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of adloquor.
Participle
[edit]adloquēns (genitive adloquentis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of alloquēns
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adloquēns | adloquentēs | adloquentia | ||
Genitive | adloquentis | adloquentium | |||
Dative | adloquentī | adloquentibus | |||
Accusative | adloquentem | adloquēns | adloquentēs adloquentīs |
adloquentia | |
Ablative | adloquente adloquentī1 |
adloquentibus | |||
Vocative | adloquēns | adloquentēs | adloquentia |
1When used purely as an adjective.