adsuefaciens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of adsuēfaciō.
Participle
[edit]adsuēfaciēns (genitive adsuēfacientis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of assuēfaciens
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adsuēfaciēns | adsuēfacientēs | adsuēfacientia | ||
Genitive | adsuēfacientis | adsuēfacientium | |||
Dative | adsuēfacientī | adsuēfacientibus | |||
Accusative | adsuēfacientem | adsuēfaciēns | adsuēfacientēs adsuēfacientīs |
adsuēfacientia | |
Ablative | adsuēfaciente adsuēfacientī1 |
adsuēfacientibus | |||
Vocative | adsuēfaciēns | adsuēfacientēs | adsuēfacientia |
1When used purely as an adjective.