afatyk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From a- +‎ -fazja +‎ -yk. First attested in 1878.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈfa.tɨk/
  • (file)
  • Rhymes: -atɨk
  • Syllabification: a‧fa‧tyk

Noun[edit]

afatyk m pers (female equivalent afatyczka)

  1. (pathology) aphasic (one who is afflicted by symptoms of aphasia)

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective
adverb

Related terms[edit]

noun

References[edit]

  1. ^ Antoni Bryk (1878) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter)[1] (in Polish), page 173

Further reading[edit]

  • afatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afatyk in Polish dictionaries at PWN
  • afatyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego