agóideoir

Irish

Etymology

From agóid (“object, protest”, verb) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

agóideoir m (genitive singular agóideora, nominative plural agóideoirí)

1. objector, protester

Declension

Declension of agóideoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative agóideoir agóideoirí Vocative a agóideoir a agóideoirí Genitive agóideora agóideoirí Dative agóideoir agóideoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-agóideoir na hagóideoirí Genitive an agóideora na n-agóideoirí Dative leis an agóideoir don agóideoir leis na hagóideoirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
agóideoir	n-agóideoir	hagóideoir	t-agóideoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “agóideoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “agóideoir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “agóideoir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.