agnostyk

Polish

Etymology

Borrowed from English agnostic, from a- +‎ -gnozja +‎ -yk, from Ancient Greek ἄγνωστος (ágnōstos). First attested in 1891.

Pronunciation

• IPA^(key): /aɡˈnɔs.tɨk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔstɨk
• Syllabification: ag‧nos‧tyk

Noun

agnostyk m pers (female equivalent agnostyczka)

1. (philosophy, religion) agnostic

   zdeklarowany agnostyk ― a declared agnostic

   sceptyczny agnostyk ― a sceptic agnostic

   konsekwentny agnostyk ― an unwavering agnostic

   agnostyk praktyczny ― a practical agnostic

   agnostyk religijny ― a spiritual agnostic

   stanowisko/pozycja agnostyka ― the position of an agnostic

Declension

Declension of agnostyk

	singular	plural
nominative	agnostyk	agnostycy/agnostyki (deprecative)
genitive	agnostyka	agnostyków
dative	agnostykowi	agnostykom
accusative	agnostyka	agnostyków
instrumental	agnostykiem	agnostykami
locative	agnostyku	agnostykach
vocative	agnostyku	agnostycy

Derived terms

adjective

• agnostyczny

 

adverb

• agnostycznie

 

Related terms

adjective

• agnostycystyczny

 

noun

• agnostycyzm

 

Further reading

• agnostyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• agnostyk in Polish dictionaries at PWN