ayrılma
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Noun[edit]
ayrılma (definite accusative ayrılmayı, plural ayrılmalar)
- verbal noun of ayrılmak
- leaving, exiting, quitting
- breaking up with someone
- (grammar, by extension) ablative case
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | ayrılma | |
| Definite accusative | ayrılmayı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ayrılma | ayrılmalar |
| Definite accusative | ayrılmayı | ayrılmaları |
| Dative | ayrılmaya | ayrılmalara |
| Locative | ayrılmada | ayrılmalarda |
| Ablative | ayrılmadan | ayrılmalardan |
| Genitive | ayrılmanın | ayrılmaların |
Synonyms[edit]
- (exiting, quitting): çıkma, çıkış, ayrılış, terk etme
- (breaking up with someone): terk etme, bırakma
- (ablative case): çıkma hâli/hali, çıkma durumu, ayrılma hâli/hali, ayrılma durumu, -den hâli