bellisonus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From bellum (“war”) + -sonus (“sounding”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /belˈli.so.nus/, [bɛlˈlʲɪs̠ɔnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /belˈli.so.nus/, [belˈliːs̬onus]
Adjective[edit]
bellisonus (feminine bellisona, neuter bellisonum); first/second-declension adjective
- sounding of war
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bellisonus | bellisona | bellisonum | bellisonī | bellisonae | bellisona | |
Genitive | bellisonī | bellisonae | bellisonī | bellisonōrum | bellisonārum | bellisonōrum | |
Dative | bellisonō | bellisonō | bellisonīs | ||||
Accusative | bellisonum | bellisonam | bellisonum | bellisonōs | bellisonās | bellisona | |
Ablative | bellisonō | bellisonā | bellisonō | bellisonīs | |||
Vocative | bellisone | bellisona | bellisonum | bellisonī | bellisonae | bellisona |
References[edit]
- “bellisonus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bellisonus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.