bogobojny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish bogobojny. Calque of Middle High German gotevorhtec, from bóg +‎ -o- +‎ bojaźń +‎ -ny. Cognate with German gottesfürchtig.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bɔ.ɡɔˈbɔj.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔjnɨ
  • Syllabification: bo‧go‧boj‧ny

Adjective[edit]

bogobojny (comparative bogobojniejszy, superlative najbogobojniejszy, derived adverb bogobojnie)

  1. (literary, religion) pious, God-fearing
    Synonyms: nabożny, pobożny, zbożny, wierzący, religijny, świątobliwy
    Antonym: niewierzący
    bogobojny człowieka God-fearing man
    bogobojny luda God-fearing people
    bogobojne życiea God-fearing life

Declension[edit]

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjectives
adverb
noun

Further reading[edit]

  • bogobojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bogobojny in Polish dictionaries at PWN