cáiligh

Irish

Etymology

From cáil +‎ -igh.

Verb

cáiligh (present analytic cáilíonn, future analytic cáileoidh, verbal noun cáiliú, past participle cáilithe)

1. (transitive, intransitive) qualify

Conjugation

conjugation of cáiligh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cáilím	cáilíonn tú; cáilír†	cáilíonn sé, sí	cáilímid; cáilíonn muid	cáilíonn sibh	cáilíonn siad; cáilíd†	a cháilíonn; a cháilíos / a gcáilíonn*; a gcáilíos*	cáilítear
	past	cháiligh mé; cháilíos	cháiligh tú; cháilís	cháiligh sé, sí	cháilíomar; cháiligh muid	cháiligh sibh; cháilíobhair	cháiligh siad; cháilíodar	a cháiligh / ar cháiligh*	cáilíodh
	past habitual	cháilínn / gcáilínn‡‡	cháilíteá / gcáilíteᇇ	cháilíodh sé, sí / gcáilíodh sé, s퇇	cháilímis; cháilíodh muid / gcáilímis‡‡; gcáilíodh muid‡‡	cháilíodh sibh / gcáilíodh sibh‡‡	cháilídís; cháilíodh siad / gcáilídís‡‡; gcáilíodh siad‡‡	a cháilíodh / a gcáilíodh*	cháilítí / gcáilít퇇
future		cáileoidh mé; cáileod; cáileochaidh mé†	cáileoidh tú; cáileoir†; cáileochaidh tú†	cáileoidh sé, sí; cáileochaidh sé, sí†	cáileoimid; cáileoidh muid; cáileochaimid†; cáileochaidh muid†	cáileoidh sibh; cáileochaidh sibh†	cáileoidh siad; cáileoid†; cáileochaidh siad†	a cháileoidh; a cháileos; a cháileochaidh†; a cháileochas† / a gcáileoidh*; a gcáileos*; a gcáileochaidh*†; a gcáileochas*†	cáileofar; cáileochar†
conditional		cháileoinn; cháileochainn† / gcáileoinn‡‡; gcáileochainn†‡‡	cháileofá; cháileochthᆠ/ gcáileofᇇ; gcáileochthᆇ‡	cháileodh sé, sí; cháileochadh sé, s토/ gcáileodh sé, s퇇; gcáileochadh sé, s톇‡	cháileoimis; cháileodh muid; cháileochaimis†; cháileochadh muid† / gcáileoimis‡‡; gcáileodh muid‡‡; gcáileochaimis†‡‡; gcáileochadh muid†‡‡	cháileodh sibh; cháileochadh sibh† / gcáileodh sibh‡‡; gcáileochadh sibh†‡‡	cháileoidís; cháileodh siad; cháileochadh siad† / gcáileoidís‡‡; gcáileodh siad‡‡; gcáileochadh siad†‡‡	a cháileodh; a cháileochadh† / a gcáileodh*; a gcáileochadh*†	cháileofaí; cháileochtha토/ gcáileofa퇇; gcáileochtha톇‡
subjunctive	present	go gcáilí mé; go gcáilíod†	go gcáilí tú; go gcáilír†	go gcáilí sé, sí	go gcáilímid; go gcáilí muid	go gcáilí sibh	go gcáilí siad; go gcáilíd†	—	go gcáilítear
	past	dá gcáilínn	dá gcáilíteá	dá gcáilíodh sé, sí	dá gcáilímis; dá gcáilíodh muid	dá gcáilíodh sibh	dá gcáilídís; dá gcáilíodh siad	—	dá gcáilítí
imperative		cáilím	cáiligh	cáilíodh sé, sí	cáilímis	cáilígí; cáilídh†	cáilídís	—	cáilítear
verbal noun		cáiliú
past participle		cáilithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• cáilíocht
• cáilitheach
• cáilitheoir

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cáiligh	cháiligh	gcáiligh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cáiligh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “cáiligh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “cáiligh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.