circumscribens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of circumscrībō.
Participle[edit]
circumscrībēns (genitive circumscrībentis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumscrībēns | circumscrībentēs | circumscrībentia | ||
Genitive | circumscrībentis | circumscrībentium | |||
Dative | circumscrībentī | circumscrībentibus | |||
Accusative | circumscrībentem | circumscrībēns | circumscrībentēs circumscrībentīs |
circumscrībentia | |
Ablative | circumscrībente circumscrībentī1 |
circumscrībentibus | |||
Vocative | circumscrībēns | circumscrībentēs | circumscrībentia |
1When used purely as an adjective.