circumsiliens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of circumsiliō.
Participle
[edit]circumsiliēns (genitive circumsilientis); third-declension one-termination participle
- leaping about
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumsiliēns | circumsilientēs | circumsilientia | ||
Genitive | circumsilientis | circumsilientium | |||
Dative | circumsilientī | circumsilientibus | |||
Accusative | circumsilientem | circumsiliēns | circumsilientēs circumsilientīs |
circumsilientia | |
Ablative | circumsiliente circumsilientī1 |
circumsilientibus | |||
Vocative | circumsiliēns | circumsilientēs | circumsilientia |
1When used purely as an adjective.