collaticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From collātus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

collātīcius (feminine collātīcia, neuter collātīcium); first/second-declension adjective

  1. brought together, achieved by collaboration

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative collātīcius collātīcia collātīcium collātīciī collātīciae collātīcia
Genitive collātīciī collātīciae collātīciī collātīciōrum collātīciārum collātīciōrum
Dative collātīciō collātīciō collātīciīs
Accusative collātīcium collātīciam collātīcium collātīciōs collātīciās collātīcia
Ablative collātīciō collātīciā collātīciō collātīciīs
Vocative collātīcie collātīcia collātīcium collātīciī collātīciae collātīcia

Descendants[edit]

  • English: collatitious
  • Italian: collatizio

References[edit]