commotus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of commoveō (move, stir up, rouse).

Participle[edit]

commōtus (feminine commōta, neuter commōtum); first/second-declension participle

  1. woken
  2. provoked, agitated
  3. disturbed

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative commōtus commōta commōtum commōtī commōtae commōta
Genitive commōtī commōtae commōtī commōtōrum commōtārum commōtōrum
Dative commōtō commōtō commōtīs
Accusative commōtum commōtam commōtum commōtōs commōtās commōta
Ablative commōtō commōtā commōtō commōtīs
Vocative commōte commōta commōtum commōtī commōtae commōta

References[edit]

  • commotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commotus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • commotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be moved, agitated: commotum or concitatum esse
    • to be greatly agitated: commotum perturbatumque esse