confirmans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of cōnfirmō.
Participle[edit]
cōnfirmāns (genitive cōnfirmantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnfirmāns | cōnfirmantēs | cōnfirmantia | ||
Genitive | cōnfirmantis | cōnfirmantium | |||
Dative | cōnfirmantī | cōnfirmantibus | |||
Accusative | cōnfirmantem | cōnfirmāns | cōnfirmantēs cōnfirmantīs |
cōnfirmantia | |
Ablative | cōnfirmante cōnfirmantī1 |
cōnfirmantibus | |||
Vocative | cōnfirmāns | cōnfirmantēs | cōnfirmantia |
1When used purely as an adjective.