consilescens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of cōnsilēscō

Participle

[edit]

cōnsilēscēns (genitive cōnsilēscentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnsilēscēns cōnsilēscentēs cōnsilēscentia
Genitive cōnsilēscentis cōnsilēscentium
Dative cōnsilēscentī cōnsilēscentibus
Accusative cōnsilēscentem cōnsilēscēns cōnsilēscentēs
cōnsilēscentīs
cōnsilēscentia
Ablative cōnsilēscente
cōnsilēscentī1
cōnsilēscentibus
Vocative cōnsilēscēns cōnsilēscentēs cōnsilēscentia

1When used purely as an adjective.