conspicans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of cōnspicor
Participle[edit]
cōnspicāns (genitive cōnspicantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnspicāns | cōnspicantēs | cōnspicantia | ||
Genitive | cōnspicantis | cōnspicantium | |||
Dative | cōnspicantī | cōnspicantibus | |||
Accusative | cōnspicantem | cōnspicāns | cōnspicantēs cōnspicantīs |
cōnspicantia | |
Ablative | cōnspicante cōnspicantī1 |
cōnspicantibus | |||
Vocative | cōnspicāns | cōnspicantēs | cōnspicantia |
1When used purely as an adjective.