czubić

Polish

Etymology

From czub +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂu.bit͡ɕ/

• Audio 1, czubić

  (file)

• Audio 2, czubić się

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: czu‧bić

Verb

czubić impf

1. (reflexive with się, of birds) to peck each other

   Synonym: dziobać się

2. (reflexive with się, of people) to argue, to quarrel

   Synonyms: kłócić się, sprzeczać się

3. (reflexive with się, obsolete) to style a spiky hairstyle

Conjugation

Conjugation of czubić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		czubić
present tense	1st	czubię			czubimy
	2nd	czubisz			czubicie
	3rd	czubi			czubią
	impersonal	czubi się
past tense	1st	czubiłem, -(e)m czubił	czubiłam, -(e)m czubiła	czubiłom, -(e)m czubiło	czubiliśmy, -(e)śmy czubili	czubiłyśmy, -(e)śmy czubiły
	2nd	czubiłeś, -(e)ś czubił	czubiłaś, -(e)ś czubiła	czubiłoś, -(e)ś czubiło	czubiliście, -(e)ście czubili	czubiłyście, -(e)ście czubiły
	3rd	czubił	czubiła	czubiło	czubili	czubiły
	impersonal	czubiono
future tense	1st	będę czubił, będę czubić	będę czubiła, będę czubić	będę czubiło, będę czubić	będziemy czubili, będziemy czubić	będziemy czubiły, będziemy czubić
	2nd	będziesz czubił, będziesz czubić	będziesz czubiła, będziesz czubić	będziesz czubiło, będziesz czubić	będziecie czubili, będziecie czubić	będziecie czubiły, będziecie czubić
	3rd	będzie czubił, będzie czubić	będzie czubiła, będzie czubić	będzie czubiło, będzie czubić	będą czubili, będą czubić	będą czubiły, będą czubić
	impersonal	będzie czubić się
conditional	1st	czubiłbym, bym czubił	czubiłabym, bym czubiła	czubiłobym, bym czubiło	czubilibyśmy, byśmy czubili	czubiłybyśmy, byśmy czubiły
	2nd	czubiłbyś, byś czubił	czubiłabyś, byś czubiła	czubiłobyś, byś czubiło	czubilibyście, byście czubili	czubiłybyście, byście czubiły
	3rd	czubiłby, by czubił	czubiłaby, by czubiła	czubiłoby, by czubiło	czubiliby, by czubili	czubiłyby, by czubiły
	impersonal	czubiono by
imperative	1st	niech czubię			czubmy
	2nd	czub			czubcie
	3rd	niech czubi			niech czubią
active adjectival participle		czubiący	czubiąca	czubiące	czubiący	czubiące
contemporary adverbial participle		czubiąc
verbal noun		czubienie

Derived terms

proverb

• kto się czubi, ten się lubi

 

verbs

• naczubić pf
• poczubić pf
• wyczubić pf

 

Related terms

adjectives

• czubaty
• czubiasty

 

nouns

• czubacz
• czubajka
• czubatka
• czubek

 

Further reading

• czubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czubić in Polish dictionaries at PWN