değin

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish دگین (degin), also دك (dek), from Proto-Turkic *teg- (“to reach”). Cognate with Kazakh дейін (deiın).

Postposition

değin

1. (with dative) till, until

Synonyms

• dek, kadar

Etymology 2

From Proto-Turkic *tegiŋ (“squirrel”). In Ottoman Turkish dictionaries usually as تیون (teyün, teyin). Cognate with Kazakh тиін (tiın), Uyghur تىيىن (tiyin, “squirrel”), Khakas тиин (tiin), Yakut тииҥ (tiiñ).

Noun

değin (definite accusative değini, plural değinler)

1. (dialectal) squirrel

Alternative forms

• deyin, teğin, teyin

Synonyms

• sincap, çekelez

Further reading

• Aydın, Erhan (2006) “Bilge kagan yazıtında geçen kök teyeŋ hayvan adı üzerine”, in Büyük Türk Dili Kurultayı Bildirileri‎^[1] (in Turkish), Ankara
• Emiroǧlu, Selim (2011) “Eski Türkçedeki teyeŋ “sincap” sözünün Türkiye türkçesi ăgızlarındaki uzantıları ve anlamdaşları”, in Belleten‎^[2] (in Turkish), volume 59, number 1, pages 17–26
• Hauenschild, Ingeborg (2003) Die Tierbezeichnungen bei Mahmud al-Kaschgari: eine Untersuchung aus sprach- und kulturhistorischer Sicht (Turcologica; 53) (in German), Otto Harrassowitz: Wiesbaden, →ISBN, pages 202–203