deklamacja

See also: deklamacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dēclāmātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛk.laˈmat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: dek‧la‧mac‧ja

Noun

deklamacja f (related adjective deklamacyjny)

1. (literary) declamation, recitation (act of declaiming)

   Synonym: recytacja

2. (literary, derogatory) declamation (pretentious rhetorical display)

   Synonym: pustosłowie

Declension

Declension of deklamacja

	singular	plural
nominative	deklamacja	deklamacje
genitive	deklamacji	deklamacji/deklamacyj (archaic)
dative	deklamacji	deklamacjom
accusative	deklamację	deklamacje
instrumental	deklamacją	deklamacjami
locative	deklamacji	deklamacjach
vocative	deklamacjo	deklamacje

Related terms

adjectives

• deklamatorski

 

adverbs

• deklamatorsko

 

nouns

• deklamacyjność
• deklamator
• deklamatorka
• melodeklamacja

 

verbs

• deklamować impf
• wydeklamować pf
• zadeklamować pf

 

Further reading

• deklamacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• deklamacja in Polish dictionaries at PWN