demandaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of dēmandō.
Participle[edit]
dēmandātūrus (feminine dēmandātūra, neuter dēmandātūrum); first/second-declension participle
- about to entrust
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēmandātūrus | dēmandātūra | dēmandātūrum | dēmandātūrī | dēmandātūrae | dēmandātūra | |
Genitive | dēmandātūrī | dēmandātūrae | dēmandātūrī | dēmandātūrōrum | dēmandātūrārum | dēmandātūrōrum | |
Dative | dēmandātūrō | dēmandātūrō | dēmandātūrīs | ||||
Accusative | dēmandātūrum | dēmandātūram | dēmandātūrum | dēmandātūrōs | dēmandātūrās | dēmandātūra | |
Ablative | dēmandātūrō | dēmandātūrā | dēmandātūrō | dēmandātūrīs | |||
Vocative | dēmandātūre | dēmandātūra | dēmandātūrum | dēmandātūrī | dēmandātūrae | dēmandātūra |