destringens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of dēstringō.

Participle[edit]

dēstringēns (genitive dēstringentis); third-declension one-termination participle

  1. stripping off

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēstringēns dēstringentēs dēstringentia
Genitive dēstringentis dēstringentium
Dative dēstringentī dēstringentibus
Accusative dēstringentem dēstringēns dēstringentēs
dēstringentīs
dēstringentia
Ablative dēstringente
dēstringentī1
dēstringentibus
Vocative dēstringēns dēstringentēs dēstringentia

1When used purely as an adjective.