dilargiens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of dīlargior.
Participle[edit]
dīlargiēns (genitive dīlargientis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dīlargiēns | dīlargientēs | dīlargientia | ||
Genitive | dīlargientis | dīlargientium | |||
Dative | dīlargientī | dīlargientibus | |||
Accusative | dīlargientem | dīlargiēns | dīlargientēs dīlargientīs |
dīlargientia | |
Ablative | dīlargiente dīlargientī1 |
dīlargientibus | |||
Vocative | dīlargiēns | dīlargientēs | dīlargientia |
1When used purely as an adjective.