dinleme

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

dinleme (definite accusative dinlemeyi, plural dinlemeler)

  1. verbal noun of dinlemek

Declension[edit]

Inflection
Nominative dinleme
Definite accusative dinlemeyi
Singular Plural
Nominative dinleme dinlemeler
Definite accusative dinlemeyi dinlemeleri
Dative dinlemeye dinlemelere
Locative dinlemede dinlemelerde
Ablative dinlemeden dinlemelerden
Genitive dinlemenin dinlemelerin

Verb[edit]

dinleme

  1. second-person singular negative imperative of dinlemek