dirimens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of dirimō (separate, divide)

Participle[edit]

dirimēns (genitive dirimentis); third-declension one-termination participle

  1. separating, dividing, taking apart.
  2. interrupting, disturbing, delaying.
  3. frustrating, destroying.

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dirimēns dirimentēs dirimentia
Genitive dirimentis dirimentium
Dative dirimentī dirimentibus
Accusative dirimentem dirimēns dirimentēs
dirimentīs
dirimentia
Ablative dirimente
dirimentī1
dirimentibus
Vocative dirimēns dirimentēs dirimentia

1When used purely as an adjective.