dziękczynienie

Polish

Etymology

From dziękczynić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛŋ.kt͡ʂɨˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: dzięk‧czy‧nie‧nie

Noun

dziękczynienie n

1. verbal noun of dziękczynić
2. thanksgiving
3. formal thanks
4. grace (short prayer before or after a meal)

Declension

Declension of dziękczynienie

	singular	plural
nominative	dziękczynienie	dziękczynienia
genitive	dziękczynienia	dziękczynień
dative	dziękczynieniu	dziękczynieniom
accusative	dziękczynienie	dziękczynienia
instrumental	dziękczynieniem	dziękczynieniami
locative	dziękczynieniu	dziękczynieniach
vocative	dziękczynienie	dziękczynienia

Related terms

adjective

• dziękczynny

 

adverb

• dziękczynnie

 

noun

• dziękczynność

 

verb

• dziękczynić

 

Further reading

• dziękczynienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziękczynienie in Polish dictionaries at PWN