előnytelen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

előny (advantage) +‎ -telen (dis-, without, adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɛløːɲtɛlɛn]
  • Hyphenation: előny‧te‧len

Adjective[edit]

előnytelen (comparative előnytelenebb, superlative legelőnytelenebb)

  1. disadvantageous
    Synonyms: hátrányos, kedvezőtlen
    Antonym: előnyös

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative előnytelen előnytelenek
accusative előnytelent előnyteleneket
dative előnytelennek előnyteleneknek
instrumental előnytelennel előnytelenekkel
causal-final előnytelenért előnytelenekért
translative előnytelenné előnytelenekké
terminative előnytelenig előnytelenekig
essive-formal előnytelenként előnytelenekként
essive-modal előnytelenül
inessive előnytelenben előnytelenekben
superessive előnytelenen előnyteleneken
adessive előnytelennél előnyteleneknél
illative előnytelenbe előnytelenekbe
sublative előnytelenre előnytelenekre
allative előnytelenhez előnytelenekhez
elative előnytelenből előnytelenekből
delative előnytelenről előnytelenekről
ablative előnytelentől előnytelenektől
non-attributive
possessive - singular
előnytelené előnyteleneké
non-attributive
possessive - plural
előnytelenéi előnytelenekéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • előnytelen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • előnytelen in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)