epidicticus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek ἐπιδεικτικός (epideiktikós), from ἐπιδείκνυμι (epideíknumi, to display, exhibit).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

epidīcticus (feminine epidīctica, neuter epidīcticum); first/second-declension adjective

  1. (rhetoric) for display, declamatory

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative epidīcticus epidīctica epidīcticum epidīcticī epidīcticae epidīctica
Genitive epidīcticī epidīcticae epidīcticī epidīcticōrum epidīcticārum epidīcticōrum
Dative epidīcticō epidīcticō epidīcticīs
Accusative epidīcticum epidīcticam epidīcticum epidīcticōs epidīcticās epidīctica
Ablative epidīcticō epidīcticā epidīcticō epidīcticīs
Vocative epidīctice epidīctica epidīcticum epidīcticī epidīcticae epidīctica

References[edit]

  • epidicticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • epidicticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers