fáilteoir

Irish

Etymology

From fáilte (“welcome”, noun) +‎ -óir.

Noun

fáilteoir m (genitive singular fáilteora, nominative plural fáilteoirí)

1. welcomer, greeter; receptionist

Declension

Declension of fáilteoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative fáilteoir fáilteoirí Vocative a fháilteoir a fháilteoirí Genitive fáilteora fáilteoirí Dative fáilteoir fáilteoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an fáilteoir na fáilteoirí Genitive an fháilteora na bhfáilteoirí Dative leis an bhfáilteoir don fháilteoir leis na fáilteoirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fáilteoir	fháilteoir	bhfáilteoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fáilteoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “fáilteoir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “fáilteoir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.