falsiloquus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From falsus (“false, untrue”) + -loquus (“speaking”), from the root of loquor (“I say, speak”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /falˈsi.lo.kʷus/, [fäɫ̪ˈs̠ɪɫ̪ɔkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /falˈsi.lo.kwus/, [fälˈsiːlokwus]
Adjective
[edit]falsiloquus (feminine falsiloqua, neuter falsiloquum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | falsiloquus | falsiloqua | falsiloquum | falsiloquī | falsiloquae | falsiloqua | |
Genitive | falsiloquī | falsiloquae | falsiloquī | falsiloquōrum | falsiloquārum | falsiloquōrum | |
Dative | falsiloquō | falsiloquō | falsiloquīs | ||||
Accusative | falsiloquum | falsiloquam | falsiloquum | falsiloquōs | falsiloquās | falsiloqua | |
Ablative | falsiloquō | falsiloquā | falsiloquō | falsiloquīs | |||
Vocative | falsiloque | falsiloqua | falsiloquum | falsiloquī | falsiloquae | falsiloqua |
References
[edit]- “falsiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- falsiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.