heilsa

Faroese

Etymology

From Old Norse heilsa.

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, plural heilsur)

1. health
2. greeting

Declension

Declension of heilsa
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan	heilsur	heilsurnar
accusative	heilsu	heilsuna	heilsur	heilsurnar
dative	heilsu	heilsuni	heilsum	heilsunum
genitive	heilsu	heilsunnar	heilsa	heilsanna

Synonyms

• (greeting): heilsan, kvøða

Verb

heilsa (third person singular past indicative heilsaði, third person plural past indicative heilsað, supine heilsað)

1. to greet

Conjugation

Conjugation of heilsa (group v-30)
infinitive	heilsa
supine	heilsað
participle (a6)1	heilsandi	heilsaður
	present	past
first singular	heilsi	heilsaði
second singular	heilsar	heilsaði
third singular	heilsar	heilsaði
plural	heilsa	heilsaðu
	imperative
singular	heilsa!
plural	heilsið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse heilsa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈheilsa/

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, no plural)

1. health

   Hvernig er heilsan?

   How is the health?

Declension

declension of heilsa

f-w1	singular
	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan
accusative	heilsu	heilsuna
dative	heilsu	heilsunni
genitive	heilsu	heilsunnar

Derived terms

• vera við góða heilsu
• vera við slæma heilsu

Verb

heilsa (weak verb, third-person singular past indicative heilsaði, supine heilsað)

1. to greet

   Heilsaðu ömmu þinni.

   Greet your grandmother.

Conjugation

heilsa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að heilsa
supine (sagnbót)		heilsað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heilsandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heilsa	við heilsum	present (nútíð)	ég heilsi	við heilsum
	þú heilsar	þið heilsið		þú heilsir	þið heilsið
	hann, hún, það heilsar	þeir, þær, þau heilsa		hann, hún, það heilsi	þeir, þær, þau heilsi
past (þátíð)	ég heilsaði	við heilsuðum	past (þátíð)	ég heilsaði	við heilsuðum
	þú heilsaðir	þið heilsuðuð		þú heilsaðir	þið heilsuðuð
	hann, hún, það heilsaði	þeir, þær, þau heilsuðu		hann, hún, það heilsaði	þeir, þær, þau heilsuðu
imperative (boðháttur)	heilsa (þú)	heilsið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heilsaðu	heilsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heilsast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að heilsast
supine (sagnbót)		heilsast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heilsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heilsast	við heilsumst	present (nútíð)	ég heilsist	við heilsumst
	þú heilsast	þið heilsist		þú heilsist	þið heilsist
	hann, hún, það heilsast	þeir, þær, þau heilsast		hann, hún, það heilsist	þeir, þær, þau heilsist
past (þátíð)	ég heilsaðist	við heilsuðumst	past (þátíð)	ég heilsaðist	við heilsuðumst
	þú heilsaðist	þið heilsuðust		þú heilsaðist	þið heilsuðust
	hann, hún, það heilsaðist	þeir, þær, þau heilsuðust		hann, hún, það heilsaðist	þeir, þær, þau heilsuðust
imperative (boðháttur)	heilsast (þú)	heilsist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heilsastu	heilsisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• biðja að heilsa

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hailaz (“whole, hale”), from Proto-Indo-European *kéh₂ilos. Cognate with Old High German heilida.

Noun

heilsa f

1. health

Declension

  Declension of heilsa (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan	heilsur	heilsurnar
accusative	heilsu	heilsuna	heilsur	heilsurnar
dative	heilsu	heilsunni	heilsum	heilsunum
genitive	heilsu	heilsunnar	heilsna	heilsnanna

Descendants

• Icelandic: heilsa
• Faroese: heilsa
• Norwegian Nynorsk: helse, helsa, heilsa
• Norwegian Bokmål: helse
• Old Swedish: hēlsa, hælsa
  • Swedish: hälsa
• Old Danish: helsæ
  • Danish: helsen
  • Scanian: hælsa
• → Middle English: hailsen, haylsen
  • English: hailse
  • Scots: hailse, helse

Verb

heilsa

1. to greet

Conjugation

Conjugation of heilsa — active (weak class 2)

infinitive	heilsa
present participle	heilsandi
past participle	heilsaðr
indicative	present	past
1st-person singular	heilsa	heilsaða
2nd-person singular	heilsar	heilsaðir
3rd-person singular	heilsar	heilsaði
1st-person plural	heilsum	heilsuðum
2nd-person plural	heilsið	heilsuðuð
3rd-person plural	heilsa	heilsuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	heilsa	heilsaða
2nd-person singular	heilsir	heilsaðir
3rd-person singular	heilsi	heilsaði
1st-person plural	heilsim	heilsaðim
2nd-person plural	heilsið	heilsaðið
3rd-person plural	heilsi	heilsaði
imperative	present
2nd-person singular	heilsa
1st-person plural	heilsum
2nd-person plural	heilsið

Conjugation of heilsa — mediopassive (weak class 2)

infinitive	heilsask
present participle	heilsandisk
past participle	heilsazk
indicative	present	past
1st-person singular	heilsumk	heilsuðumk
2nd-person singular	heilsask	heilsaðisk
3rd-person singular	heilsask	heilsaðisk
1st-person plural	heilsumsk	heilsuðumsk
2nd-person plural	heilsizk	heilsuðuzk
3rd-person plural	heilsask	heilsuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	heilsumk	heilsuðumk
2nd-person singular	heilsisk	heilsaðisk
3rd-person singular	heilsisk	heilsaðisk
1st-person plural	heilsimsk	heilsaðimsk
2nd-person plural	heilsizk	heilsaðizk
3rd-person plural	heilsisk	heilsaðisk
imperative	present
2nd-person singular	heilsask
1st-person plural	heilsumsk
2nd-person plural	heilsizk

Descendants

• Icelandic: heilsa
• Faroese: heilsa
• Norwegian Nynorsk: helsa; (dialectal) heilse, heⁱsj, hæsj
• Swedish: hälsa
• Danish: hilse
  • Norwegian Bokmål: hilse

References

• “heilsa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press