illativus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From īnferō (to carry or bring into; bury; conclude) +‎ -īvus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

illātīvus (feminine illātīva, neuter illātīvum); first/second-declension adjective

  1. inferring, concluding, illative

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative illātīvus illātīva illātīvum illātīvī illātīvae illātīva
Genitive illātīvī illātīvae illātīvī illātīvōrum illātīvārum illātīvōrum
Dative illātīvō illātīvō illātīvīs
Accusative illātīvum illātīvam illātīvum illātīvōs illātīvās illātīva
Ablative illātīvō illātīvā illātīvō illātīvīs
Vocative illātīve illātīva illātīvum illātīvī illātīvae illātīva

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: illative
  • French: illative
  • Portuguese: ilativo
  • Spanish: ilativo

References[edit]

  • illativus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • illativus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.