immolaticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From immolātus (perfect passive participle of immolō) +‎ -īcius.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

immolātīcius (feminine immolātīcia, neuter immolātīcium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) sacrificial, meant to be sacrificed

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative immolātīcius immolātīcia immolātīcium immolātīciī immolātīciae immolātīcia
Genitive immolātīciī immolātīciae immolātīciī immolātīciōrum immolātīciārum immolātīciōrum
Dative immolātīciō immolātīciō immolātīciīs
Accusative immolātīcium immolātīciam immolātīcium immolātīciōs immolātīciās immolātīcia
Ablative immolātīciō immolātīciā immolātīciō immolātīciīs
Vocative immolātīcie immolātīcia immolātīcium immolātīciī immolātīciae immolātīcia
[edit]

References

[edit]