inaniloquus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From inānis (“empty, vain”) + -loquus (“speaking”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /i.naːˈni.lo.kʷus/, [ɪnäːˈnɪɫ̪ɔkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.naˈni.lo.kwus/, [inäˈniːlokwus]
Adjective[edit]
ināniloquus (feminine ināniloqua, neuter ināniloquum); first/second-declension adjective
- talking in vain
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ināniloquus | ināniloqua | ināniloquum | ināniloquī | ināniloquae | ināniloqua | |
Genitive | ināniloquī | ināniloquae | ināniloquī | ināniloquōrum | ināniloquārum | ināniloquōrum | |
Dative | ināniloquō | ināniloquō | ināniloquīs | ||||
Accusative | ināniloquum | ināniloquam | ināniloquum | ināniloquōs | ināniloquās | ināniloqua | |
Ablative | ināniloquō | ināniloquā | ināniloquō | ināniloquīs | |||
Vocative | ināniloque | ināniloqua | ināniloquum | ināniloquī | ināniloquae | ināniloqua |
References[edit]
- “inaniloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inaniloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.