incipiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of incipiō (begin).

Participle[edit]

incipiēns (genitive incipientis); third-declension one-termination participle

  1. beginning

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incipiēns incipientēs incipientia
Genitive incipientis incipientium
Dative incipientī incipientibus
Accusative incipientem incipiēns incipientēs
incipientīs
incipientia
Ablative incipiente
incipientī1
incipientibus
Vocative incipiēns incipientēs incipientia

1When used purely as an adjective.

Descendants[edit]

  • English: incipient
  • Italian: incipiente
  • Portuguese: incipiente
  • Romanian: incipient
  • Spanish: incipiente

References[edit]