indicus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek ἰνδικός (indikós), from Ἰνδία (Indía).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indicus (feminine indica, neuter indicum); first/second-declension adjective

  1. Indian, Indic

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indicus indica indicum indicī indicae indica
Genitive indicī indicae indicī indicōrum indicārum indicōrum
Dative indicō indicō indicīs
Accusative indicum indicam indicum indicōs indicās indica
Ablative indicō indicā indicō indicīs
Vocative indice indica indicum indicī indicae indica

Descendants[edit]

  • Gallo-Italic:
    • Romagnol: índac (indigo)
  • Italian: indaco (indigo)
  • Polish: indyk (turkey)
  • Portuguese: índigo (indigo)
  • Romanian: indic
  • Russian: индюк (indjuk, turkey)
  • Spanish: índigo (indigo)

References[edit]