inringa
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
in + ringa. Compare Danish indringe and English ring in.
Verb[edit]
inringa (present inringar, preterite inringade, supine inringat, imperative inringa)
Conjugation[edit]
Conjugation of inringa (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | inringa | inringas | ||
Supine | inringat | inringats | ||
Imperative | inringa | — | ||
Imper. plural1 | inringen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | inringar | inringade | inringas | inringades |
Ind. plural1 | inringa | inringade | inringas | inringades |
Subjunctive2 | inringe | inringade | inringes | inringades |
Participles | ||||
Present participle | inringande | |||
Past participle | inringad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |