insinuans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of īnsinuō.

Participle[edit]

īnsinuāns (genitive īnsinuantis); third-declension one-termination participle

  1. penetrating etc.
  2. insinuating

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsinuāns īnsinuantēs īnsinuantia
Genitive īnsinuantis īnsinuantium
Dative īnsinuantī īnsinuantibus
Accusative īnsinuantem īnsinuāns īnsinuantēs
īnsinuantīs
īnsinuantia
Ablative īnsinuante
īnsinuantī1
īnsinuantibus
Vocative īnsinuāns īnsinuantēs īnsinuantia

1When used purely as an adjective.