instaurans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of īnstaurō.
Participle[edit]
īnstaurāns (genitive īnstaurantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia | ||
Genitive | īnstaurantis | īnstaurantium | |||
Dative | īnstaurantī | īnstaurantibus | |||
Accusative | īnstaurantem | īnstaurāns | īnstaurantēs īnstaurantīs |
īnstaurantia | |
Ablative | īnstaurante īnstaurantī1 |
īnstaurantibus | |||
Vocative | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia |
1When used purely as an adjective.