kaźnić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kazniti. By surface analysis, kaźń +‎ -ić. Cognate to Czech káznit, Russian казни́ть (kaznítʹ) and Serbo-Croatian ка̏знити.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kaʑɲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kaʑɲit͡ɕ/

Verb

kaźnić impf

1. (transitive) to punish, to penalize

   Synonym: karać

   • Pakliby tymi winami kaźnion, nie skaraw się, ten isty gwałt w odejmaniu uczyniłby, ... przez sąd ma być potępion.

     (please add an English translation of this quotation)

2. (transitive) to castigate, to chastise, to rebuke, to reprimand

   Synonyms: ganiać, karcić, łajać, swarzyć, treskać

   • Jenże kaźni pogany, nie będzie karan?.

     (please add an English translation of this quotation)

Related terms

noun

• kaznodzieja

 

verb

• kazać impf

 

Further reading

• M. Arcta Słownik Staropolski/Kaźnić on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kaźnić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN