kalanpyytö

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From kalan (of fish) +‎ pyytö (hunting).

Pronunciation[edit]

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑlɑnˌpyːtø/, [ˈkɑɫɑmˌpyːtø̞̥̆]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑlɑnˌpyːtø/, [ˈkɑɫɑmˌpyːd̥ø̞]
  • Rhymes: -yːtø
  • Hyphenation: ka‧lan‧pyy‧tö

Noun[edit]

kalanpyytö

  1. fishing

Declension[edit]

Declension of kalanpyytö (type 4/koivu, yyt-yyvv gradation)
singular plural
nominative kalanpyytö kalanpyyvvöt
genitive kalanpyyvvön kalanpyytöin, kalanpyytölöin
partitive kalanpyytöä kalanpyytöjä, kalanpyytölöjä
illative kalanpyytöö kalanpyytöi, kalanpyytölöihe
inessive kalanpyyvvöös kalanpyyvvöis, kalanpyytölöis
elative kalanpyyvvöst kalanpyyvvöist, kalanpyytölöist
allative kalanpyyvvölle kalanpyyvvöille, kalanpyytölöille
adessive kalanpyyvvööl kalanpyyvvöil, kalanpyytölöil
ablative kalanpyyvvölt kalanpyyvvöilt, kalanpyytölöilt
translative kalanpyyvvöks kalanpyyvvöiks, kalanpyytölöiks
essive kalanpyytönnä, kalanpyytöön kalanpyytöinnä, kalanpyytölöinnä, kalanpyytöin, kalanpyytölöin
exessive1) kalanpyytönt kalanpyytöint, kalanpyytölöint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References[edit]

  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 138
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 448