kielczyć

Polish

Etymology

From kielec +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkjɛl.t͡ʂɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛlt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: kiel‧czyć

Verb

kielczyć impf

1. (reflexive with się, Poznań) to laugh (to show mirth, satisfaction, or derision, by peculiar movement of the muscles of the face, particularly of the mouth)

   Synonym: śmiać się

Conjugation

Conjugation of kielczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kielczyć
present tense	1st	kielczę			kielczymy
	2nd	kielczysz			kielczycie
	3rd	kielczy			kielczą
	impersonal	kielczy się
past tense	1st	kielczyłem, -(e)m kielczył	kielczyłam, -(e)m kielczyła	kielczyłom, -(e)m kielczyło	kielczyliśmy, -(e)śmy kielczyli	kielczyłyśmy, -(e)śmy kielczyły
	2nd	kielczyłeś, -(e)ś kielczył	kielczyłaś, -(e)ś kielczyła	kielczyłoś, -(e)ś kielczyło	kielczyliście, -(e)ście kielczyli	kielczyłyście, -(e)ście kielczyły
	3rd	kielczył	kielczyła	kielczyło	kielczyli	kielczyły
	impersonal	kielczono
future tense	1st	będę kielczył, będę kielczyć	będę kielczyła, będę kielczyć	będę kielczyło, będę kielczyć	będziemy kielczyli, będziemy kielczyć	będziemy kielczyły, będziemy kielczyć
	2nd	będziesz kielczył, będziesz kielczyć	będziesz kielczyła, będziesz kielczyć	będziesz kielczyło, będziesz kielczyć	będziecie kielczyli, będziecie kielczyć	będziecie kielczyły, będziecie kielczyć
	3rd	będzie kielczył, będzie kielczyć	będzie kielczyła, będzie kielczyć	będzie kielczyło, będzie kielczyć	będą kielczyli, będą kielczyć	będą kielczyły, będą kielczyć
	impersonal	będzie kielczyć się
conditional	1st	kielczyłbym, bym kielczył	kielczyłabym, bym kielczyła	kielczyłobym, bym kielczyło	kielczylibyśmy, byśmy kielczyli	kielczyłybyśmy, byśmy kielczyły
	2nd	kielczyłbyś, byś kielczył	kielczyłabyś, byś kielczyła	kielczyłobyś, byś kielczyło	kielczylibyście, byście kielczyli	kielczyłybyście, byście kielczyły
	3rd	kielczyłby, by kielczył	kielczyłaby, by kielczyła	kielczyłoby, by kielczyło	kielczyliby, by kielczyli	kielczyłyby, by kielczyły
	impersonal	kielczono by
imperative	1st	niech kielczę			kielczmy
	2nd	kielcz			kielczcie
	3rd	niech kielczy			niech kielczą
active adjectival participle		kielczący	kielcząca	kielczące	kielczący	kielczące
contemporary adverbial participle		kielcząc
verbal noun		kielczenie

Related terms

noun

• kieł

 

verb

• kiełkować impf

 

Further reading

• kielczyć in Polish dictionaries at PWN